تجارت بین المللی چگونه بر رفاه خانوار تأثیر می گذارد؟

محصولات وارداتی به دلایل مختلفی از جمله هزینه کمتر نیروی کار و فناوری بهتر در کشور صادرکننده، قیمت پایین تری نسبت به محصولات داخلی دارند. کاهش قیمت ها ممکن است منجر به کاهش دستمزد افرادی شود که در تولید نسخه محلی کالاهای وارداتی کار می کنند. از سوی دیگر، اگر کالای ارزان‌تر در سبد مصرف خانوارها باشد، قیمت‌های پایین‌تر ممکن است برای خانوارها مفید باشد. این دستاوردهای رفاهی از طریق مصرف، به طور متوسط، بزرگتر از اثر دستمزد برای برخی از کشورهای در حال توسعه است.

یافته های کلیدی

تجارت بین‌الملل به کاهش قیمت کالاهای مصرفی منجر می‌شود و باعث ایجاد منافع رفاهی برای مصرف‌کنندگان در کشورهای واردکننده می‌شود.

منافع رفاهی از طریق کاهش هزینه های مصرف ممکن است بیشتر از سود یا زیان ناشی از تغییرات درآمد باشد.

در کشورهای در حال توسعه، اثر رفاهی آزادسازی تجارت یکجانبه از طریق مصرف، به نفع فقرا است.

منافع رفاهی حاصل از تجارت برای خانوارهایی که در مناطق شهری زندگی می کنند و به مرزهای ملی نزدیک تر هستند، بیشتر است.

خانوارهایی که در تولید محصولات صادراتی شرکت می‌کنند، ممکن است علاوه بر سود از طریق کالاهای مصرفی ارزان‌تر، دستاوردهای رفاهی بیشتری را نیز تجربه کنند.

بسته به سطح مهارت افراد و سطح قرار گرفتن صنعت تحت تأثیر تجارت بین‌المللی، ممکن است درآمد کاهش یابد.

اگر دستمزدهای کشاورزی به دلیل آزادسازی تجارت کاهش یابد، تأثیرات درآمدی می‌تواند سودآور باشد.

تنها در صورتی که واردات ارزان‌تر در بودجه خانوارهای فقیر اهمیت نسبی داشته باشد، انتظار می‌رود که دستاوردهای رفاهی از طریق مصرف به نفع فقرا باشد.

منافع رفاهی از طریق مصرف ممکن است برای خانوارهایی که به دلیل رقابت کم در منطقه خود از اثرات قیمت جدا شده اند کمتر باشد.

خانوارهایی که نیروی کار ماهر دارند ممکن است دستاوردهای رفاهی کمتری را در کشورهای در حال توسعه تجربه کنند.

پیام اصلی نویسنده

تجارت بین‌المللی به کاهش دستمزدهای واقعی در بخش‌های خاص معروف است که منجر به از دست دادن درآمد دستمزد برای بخشی از جمعیت می‌شود. با این حال، واردات ارزان‌تر نیز می‌تواند قیمت‌های مصرف‌کننده داخلی را کاهش دهد و بزرگی این تأثیر ممکن است بیشتر از هر اثر بالقوه‌ای باشد که از طریق دستمزد رخ می‌دهد. تحقیقات بر روی برخی از کشورهای در حال توسعه نشان می‌دهد که اکثر خانوارها سود خالص رفاهی را تجربه می‌کنند و اثرات توزیعی پیشرونده است. بنابراین، سیاستگذاران باید هنگام ارزیابی چگونگی تأثیر تجارت بر خانوارها در نقش آنها به عنوان مصرف کننده و تولید کننده، تأثیرات را بر قیمت مصرف کننده در نظر بگیرند.

انگیزه

مصرف و درآمد دو کانال اصلی هستند که از طریق آنها رفاه یک خانوار ممکن است تحت تأثیر تجارت بین المللی قرار گیرد. کانال اول از طریق تأثیر بر مخارج خانوار کار می کند، زیرا کل هزینه مصرف برای خانوارها از طریق تأثیر تجارت بر قیمت اقلام مصرفی تغییر می کند. کانال دوم از طریق تأثیر بر درآمد کار می کند، زیرا تجارت بین المللی ممکن است بر درآمد دستمزد افراد بر اساس وابستگی به صنعت یا سطح مهارت آنها تأثیر بگذارد.

اگر قیمت‌های مصرف‌کننده به نحوی کاهش یابد که به نفع خانوارها باشد، سود حاصل از این کانال ممکن است قابل توجه باشد و خانوارها ممکن است افزایش رفاه کلی را حتی در صورت کاهش دستمزد تجربه کنند. بنابراین مهم است که هنگام تجزیه و تحلیل تأثیرات تجارت بین‌الملل، تأثیر اضافی بر بودجه خانوار را در نظر بگیریم.

بحث در مورد جوانب مثبت و منفی

تنظیم رفاه خانوار

خانوارها مؤسسات پیچیده ای هستند که به عنوان تولید کننده و مصرف کننده به اقتصاد کمک می کنند. اعضای خانوار که در بازار کار شرکت می کنند ، دستمزد می گیرند و این درآمد دستمزد تا حدی یا به طور کامل کل بودجه خانوار را تعیین می کند. تغییر در سیاست تجارت از طریق تأثیر آن بر درآمد دستمزد و همچنین از طریق تأثیر آن بر هزینه کالاهای مصرفی ، رفاه خانوار را تحت تأثیر قرار می دهد. این که آیا یک خانواده از تجارت بین المللی سود می برد یا خیر ، به بزرگی نسبی و جهت این دو اثر بستگی دارد. شکل 1 این پیوندهای اصلی بین سیاست تجارت و رفاه خانوار را خلاصه می کند.

یک مطالعه مهم چارچوبی را بیان کرد که نشان می دهد چگونه می توان خانوارها را از طریق کانال های مختلف تحت تأثیر تغییرات قیمت قرار داد [2]. نویسنده در مورد تأثیر حذف مالیات صادرات برنج در تایلند تحقیق کرده است. او خانواده های تولید کننده و غیر تولیدکننده را در نظر گرفت که هم در بازار کار مصرف می کنند و هم شرکت می کنند. نویسنده با جدا کردن مؤلفه ها در تعریف رفاه خانوار به تولید و مصرف ، می تواند آنها را به طور مستقل مطالعه کند تا منابع مختلف تأثیرات رفاهی را در بین خانوارها شناسایی و تعیین کند. به طور کلی ، نتایج نشان داد که تولیدکنندگان در تمام سطوح درآمد ، سود رفاهی را تجربه کرده اند ، اما ذینفعان اصلی در وسط توزیع درآمد خانواده بودند. در حالی که خانوارهای تولیدکننده از سود بیشتری بهره مند می شدند ، تنها سهم کمی از خانوارها در سطح بالای توزیع درآمد تولید کننده بودند که منجر به اثر متوسط پایین تر در سطح بالا می شدند. از طرف دیگر ، در حالی که بسیاری از خانواده های تولیدکننده در انتهای پایین توزیع وجود داشتند ، آنها مصرف کنندگان خالص بودند و برنج سهم زیادی از بودجه خود را تشکیل می داد و بنابراین به نفع حذف مالیات صادرات نبود. در نتیجه ، دستاوردهای کلی در انتهای پایین توزیع مشابه دستاوردهای کلی در انتهای بالای توزیع بود.

رویکرد فوق در جدا کردن اثرات مصرف از اثرات درآمد ، اهمیت سایر عوامل تجربی را که اغلب در تجزیه و تحلیل سنتی اثرات توزیع تجارت نادیده گرفته می شوند ، برجسته می کند. چندین مورد از این عوامل ، مانند مشارکت نیروی کار ، صنعتی که در آن اعضای خانواده شاغل هستند و سهم جمعیت سن کار در خانواده ها ، ممکن است در سراسر توزیع درآمد تغییر کند ، بنابراین نقش مهمی در تعیین اینکه آیا تجارت دارای حرفه ای است-به طور کلی اثر ، ثروتمند یا خنثی. علاوه بر این ، ترکیب صنعت اشتغال ، یعنی سهم نیروی کار شاغل در صنایع مختلف ، ممکن است در توزیع درآمد متفاوت باشد. به عنوان مثال ، اگر دستمزدها در بخش تولید به دلیل تجارت کاهش یابد ، مهم است که بدانیم سهام مختلفی از اشتغال در این بخش در بین خانوارهای فقیر و ثروتمند وجود دارد یا خیر.

یک مطالعه جدیدتر از آن زمان این چارچوب را به منظور تجزیه و تحلیل اثرات توزیعی تغییرات جامع تر در سیاست تجاری گسترش داده است [3]. این مطالعه دو پیوند اصلی را در نظر می گیرد. اولاً، کالاهای قابل تجارت بین المللی (مانند محصولات کشاورزی، تولیدی و معدنی) در بازار داخلی ممکن است با کاهش موانع تجارت و گسترش تجارت، شاهد تغییر قیمت باشند. قیمت خدمات غیرقابل مبادله (مانند ارتباطات، آموزش، بهداشت، مسکن و حمل و نقل) نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد زیرا تولید با گسترش تجارت سازگار می شود. دوم، این تغییرات قیمتی در بازار داخلی کشور واردکننده، خانوارها را از طریق تأثیر بر درآمد نیروی کار و سبد مصرف آنها تحت تأثیر قرار می دهد. بزرگی این تأثیرات در خانواده‌ها با سطوح مهارت متفاوت، وابستگی‌های صنعتی مختلف و وزن‌های مختلف اهمیت برای هر محصول در سبدشان متفاوت است. با ارزیابی این اثرات برای هر خانوار و جمع‌بندی اثرات آن، می‌توان به یک اثر خالص رفاهی برای هر خانوار دست یافت. اثر خالص رفاه کلی میانگین تعدیل شده با جمعیت در همه خانوارها خواهد بود. مهمتر از آن، خانوارهایی با سطوح درآمدی متفاوت را می توان از نظر تغییرات رفاهی آنها مقایسه کرد تا ارزیابی کرد که آیا تجارت بین المللی تأثیر کلی طرفدار فقیر، ثروتمند یا خنثی داشته است.

تاثیر بر دستمزد

در دهه 1980 و اوایل دهه 1990، بسیاری از کشورهای در حال توسعه از جمله آرژانتین، برزیل، شیلی، کلمبیا، هند و مکزیک، آزادسازی تجاری گسترده ای را پشت سر گذاشتند. اکثر این کشورها پس از آزادسازی تجاری خود، افزایش نابرابری را مشاهده کردند. افزایش در حق بیمه مهارت و سایر معیارهای نابرابری دستمزد با این اصلاحات تجاری همزمان بود [4]. با این حال، همبستگی مثبت بین تجارت و نابرابری دستمزد کمتر واضح است که اثر علی در نظر گرفته شود. برای مثال، در هند، کاهش تعرفه‌ها به طور کلی دستمزدها را افزایش می‌دهد و این تأثیر برای کارگران غیر ماهر آشکارتر بود. در نتیجه، اثر توزیعی از طریق دستمزدها به نفع فقرا بود، با بیشترین سود توسط خانوارهایی با کمترین درآمد سرانه [1]. از سوی دیگر، مطالعه دیگری نشان داد که دستمزدهای واقعی و دستمزدهای کشاورزی در هند در مناطقی که بیشتر در معرض تجارت بین‌المللی قرار دارند، نسبتاً بیشتر کاهش یافته است. در شش کشور آفریقایی، از جمله بورکینافاسو، کامرون، ساحل عاج، اتیوپی، گامبیا، و ماداگاسکار، ساختار موجود حمایت از تجارت از طریق دستمزدها دارای سوگیری طرفدار ثروتمند است، به این معنی که سیاست تجاری در این کشورها از افراد ماهر حمایت می کند. کار بیشتر از کار غیر ماهر است [6].

در کشورهای توسعه یافته ، مانند ایالات متحده ، نابرابری دستمزد بین کار ماهر و غیر ماهر نیز در حال افزایش است. علاوه بر این ، برای اکثر اقتصادهای توسعه یافته در دهه 1980 و اوایل دهه 1990 ، افزایش تجارت بین المللی و تغییر سریع فناوری به طور همزمان رخ داد. با توجه به اینکه هر دو اثر تمایل به تأثیر نابرابری به روشی مشابه دارند (یعنی با گسترش شکاف بین دستمزدهای ماهر و غیر ماهر) ، جدا کردن تأثیرات آنها یک چالش اساسی است. از آنجا که مشاهده و کمیت تجارت بین المللی آسان تر است ، چنین گسترش هایی اغلب با جهانی سازی همراه است. با این حال ، یک مطالعه قبلی نتیجه گرفت که افزایش حق بیمه دستمزد در بین فارغ التحصیلان کالج در دهه 1980 بیشتر به دلیل تغییر فن آوری با مهارت است نه جهانی شدن [7]. ادبیات اخیر با تمرکز بر دوره پس از پیوستن چین به سازمان تجارت جهانی در سال 2001 ، هنگامی که شروع به صادرات مقادیر زیادی از کالاهای تولیدی با مهارت کم به کشورهای توسعه یافته کرد ، این نتیجه را تجدید نظر می کند. یک مطالعه جدید نشان داد که گسترش واردات چینی به ایالات متحده منجر به کاهش بیشتر درآمدها برای کارگران آمریکایی ، با درآمد اولیه پایین تر ، تصدی اولیه پایین تر و کمتر دلبستگی به نیروی کار شد [8]. این نتیجه حاکی از آن است که افزایش واردات چینی به افزایش نابرابری دستمزد در ایالات متحده کمک کرده است.

در حالی که ارائه یک بررسی کامل فراتر از محدوده این مقاله است ، پیوندهای بین تجارت بین المللی و نابرابری دستمزد به طور گسترده ای مورد بحث قرار می گیرد. مکانیسمی که تجارت از طریق آن بر دستمزدها تأثیر می گذارد و توزیع آنها با میزان نسبی نیروی کار ماهر مورد استفاده در تولید کالاهای معامله شده مرتبط است. کشوری که صادر می کند محصولات با مهارت کم ، افزایش قیمت محصولات با مهارت کم در بازار داخلی خود را تجربه می کند. این منجر به افزایش دستمزد واقعی کارگران با سطح مهارت پایین و کاهش دستمزد واقعی کارگران با مهارت بالا می شود ، بنابراین نابرابری دستمزد را کاهش می دهد. از طرف دیگر ، کشوری که محصولات با مهارت بالا را صادر می کند ، افزایش دستمزدهای واقعی با مهارت بالا و کاهش دستمزدهای واقعی با مهارت کم را تجربه می کند ، بنابراین نابرابری دستمزد را افزایش می دهد. از آنجا که کشورهای در حال توسعه در کار کم مهارت نسبتاً فراوان هستند ، نظریه استاندارد تجارت پیش بینی می کند که تجارت باید نابرابری درآمد را در کشورهای در حال توسعه کاهش دهد و نابرابری درآمد را در کشورهای توسعه یافته افزایش دهد.

اثر رفاهی دستمزدها در سطح خانوار با تأثیر بر دستمزد ساعتی کمی متفاوت است. اولاً، رفاه تحت تأثیر تغییرات درآمد است که به صورت دستمزد ضرب در کل ساعات کار محاسبه می شود. بنابراین، تفاوت در عرضه نیروی کار نیز در اثر رفاه گنجانده شده است. دوم، اثر رفاه متناسب با اتکای نسبی خانوار به دستمزد است [2]. اگر خانوار منابع درآمدی غیر دستمزدی زیادی داشته باشد، یا اگر سهم دستمزد صنایع آسیب‌دیده نسبت به کل درآمد خانواده کم باشد، حتی اگر تأثیر خالص بر دستمزد ساعتی قابل توجه باشد، تأثیر رفاه خانوار ناچیز خواهد بود. بنابراین دانستن توزیع فعالیت های اقتصادی هم در بین خانوارها و هم در داخل خانوارها مهم است. نتایج برای هند نشان می دهد که اثر رفاهی ناشی از افزایش دستمزدها به نفع فقیر بوده است [1]. این را می توان در تصویر مشاهده کرد، که نشان می دهد سودهای رفاهی از طریق درآمد دستمزدها برای خانوارهای فقیرترین پنجک حدود 6 درصد و برای ثروتمندترین خانوارها به حدود 3 درصد کاهش می یابد. این به این دلیل است که نیروی کار غیر ماهر نسبتاً بیشتر از کاهش تعرفه سود می برد و خانوارهای فقیرتر معمولاً نیروی کار غیر ماهر بیشتری دارند. به طور مشابه، تأثیری بر طرفداران فقیر برای آرژانتین مشاهده شد، جایی که تأثیر رفاه از طریق تغییر دستمزدها حدود 7 درصد برای خانوارهای با درآمد متوسط به پایین تخمین زده شد، در حالی که خانوارهای ثروتمند نزدیک به 5 درصد از دست دادن رفاه را تجربه کردند [3].

اما رفاه خانوارها تنها شامل دستمزد آنها نمی شود. از دیدگاه یک خانواده، این تنها یک طرف ماجرا است، زیرا قیمت های مصرف کننده نیز در نتیجه تجارت بین المللی تغییر می کند. بنابراین، باید اثر مصرف را نیز در نظر گرفت که این تغییرات قیمتی ناشی از تجارت را بر مخارج خانوارها در نظر می‌گیرد. خانواده‌هایی را در نظر بگیرید که مهارت‌های پایینی دارند و بودجه کمی دارند. اگر تغییرات قیمت‌ها به دلیل کاهش بازده نیروی کار غیرماهر در سراسر کشور، دستمزد آنها را کاهش دهد، در حالی که همزمان سبد مصرف را ارزان‌تر می‌کند، این خانوارها ممکن است با در نظر گرفتن اثر خالص، وضعیت بهتری داشته باشند.

تاثیر بر مصرف

کالای قابل تجارت

در کشورهای در حال توسعه، محصولات مصرفی که در سطح بین المللی معامله می شوند، بخش بسیار مهمی از بودجه خانوار را تشکیل می دهند. بنابراین تغییرات در قیمت آنها اثرات رفاهی قابل توجهی دارد. یکی از مهم ترین دسته بندی های محصولات قابل مبادله، غذا و نوشیدنی، ممکن است کل بودجه فقیرترین خانوارها را تشکیل دهد. به گفته سرویس تحقیقات اقتصادی وزارت کشاورزی ایالات متحده، این سهم بودجه غذا در کشورهای توسعه یافته کمتر است، جایی که درآمدها بالاتر است. در سال 2014، سهم هزینه های مصرف کننده برای غذا، مشروبات الکلی و تنباکو در ایالات متحده 6. 6 درصد، در سوئیس 8. 7 درصد و در آلمان 10. 2 درصد بوده است. از سوی دیگر، سهم غذا در کلمبیا 17. 7 درصد، در ترکیه 21. 6 درصد و در فیلیپین 42. 1 درصد بوده است. علاوه بر این، این سهم برای خانوارهای فقیرتر بیشتر است و با افزایش درآمد کاهش می یابد. برای مثال در هند، این سهم برای فقیرترین خانوارها حدود 57 درصد بود و برای ثروتمندترین خانوارها تقریباً به 10 درصد کاهش یافت.

رابطه منفی بین سهم مخارج غذایی و درآمد یکی از اساسی ترین مشاهدات در اقتصاد توسعه است. این قانون توسط قانون انگل توضیح داده شده است، که بیان می کند که درصد درآمد اختصاص داده شده به غذا با افزایش درآمد کاهش می یابد. فرض کنید ارزان ترین کالری موجود در یک کشور برنج است و یک فرد هر ماه به حدود 20 کیلوگرم برنج نیاز دارد تا بتواند مقدار کافی کالری مصرف کند. اگر 1 کیلوگرم برنج 5 دلار و درآمد او 100 دلار باشد، این فرد تمام درآمد خود را به غذا اختصاص می دهد. با افزایش درآمد، او ممکن است شروع به مصرف کالری با کیفیت بهتری کند (در نتیجه کل درآمد خود را صرف غذا می کند)، اما در نهایت، او می تواند بخشی از درآمد فزاینده خود را به اقلام دیگر، مانند منسوجات و مسکن اختصاص دهد. و سهم غذا در کل بودجه او کاهش خواهد یافت.

این رابطه نشان می دهد که هر گونه کاهش در قیمت مواد غذایی تأثیری بر فقرا خواهد داشت و بقیه چیزها را ثابت نگه می دارد. تنها در صورتی که کالاهای وارداتی ارزان‌تر در بودجه خانوارهای فقیر اهمیت نسبی داشته باشند، انتظار می‌رود که دستاوردهای رفاهی از طریق مصرف به نفع فقرا باشد. با توجه به اینکه آزادسازی تجارت قیمت های داخلی کالاهای قابل مبادله را کاهش می دهد، باید به دلیل هزینه کمتر مواد غذایی، رفاه رفاهی حاصل شود. با این حال، این پیش‌بینی ساده با افزودن سایر کالاهای قابل مبادله تا حدودی پیچیده است. اقلام تولیدی، مانند اتومبیل، کالاهای بادوام خانگی و منسوجات، معمولاً سهم بودجه بیشتری در میان خانوارهای ثروتمند دارند. در هند، مخارج تولیدی برای خانوارهای با درآمد کم تا متوسط تنها حدود 13 درصد است، در حالی که برای خانوارهای پردرآمد تقریباً به 58 درصد افزایش می یابد. این کاهش قیمت برای کالاهای تولیدی به دلیل آزادسازی تجارت نشان‌دهنده افزایش رفاه برای خانوارهای ثروتمندتر، در مقایسه با خانوارهای فقیرتر است.

به طور کلی، شکل 2 نشان می دهد که سهم بودجه کالاهای قابل مبادله، از جمله محصولات کشاورزی، تولیدی و معدنی، حدود 87 درصد در میان فقیرترین پنجک هند است و برای ثروتمندترین پنجک به حدود 62 درصد کاهش می یابد. برآوردی از اثر مصرف آزادسازی تجارت را می توان با ارزیابی تأثیر قیمت های داخلی بر مخارج خانوار به دست آورد. خانواری که به دلیل رقابت بین‌المللی دستمزد خود را از دست می‌دهد، ممکن است در هزینه مصرف خود نیز کاهش یابد و از این رو به دلیل تجارت بین‌المللی سود خالص رفاهی را تجربه کند. مطالعاتی که تأثیر دوره‌های آزادسازی تجارت یک‌جانبه را بررسی کرده‌اند، نشان می‌دهند که اثرات توزیعی تجارت بین‌المللی پیشرونده است. این تأثیرات در هند به نفع فقیر بود، جایی که 18٪ از سود رفاهی در انتهای توزیع به 13٪ در انتهای بالای توزیع کاهش می یابد (به تصویر مراجعه کنید) [1]. علاوه بر این، در چین، سودهای رفاهی تا 13 درصد در انتهای توزیع بالا بود، در حالی که از نظر آماری در انتهای بالای توزیع ناچیز بود [9]. از سوی دیگر، پیوستن به قرارداد تجاری منطقه‌ای مرکوسور اثرات مصرف طرفدار ثروت در آرژانتین را به همراه داشت، جایی که فقیرترین خانوارها تا 0. 5 درصد از دست دادن رفاه را تجربه کردند و در میان ثروتمندترین خانواده‌ها، سود رفاهی 0. 75 درصد مشاهده شد. دلیل اصلی این بود که پیوستن به مرکوسور باعث افزایش قیمت اقلام غذایی در آرژانتین شد [3]. یک مطالعه سوگیری سیاست‌های تجاری موجود در کشورهای جنوب صحرای آفریقا را بررسی کرد. این مطالعه نشان داد که سیاست تجاری از طریق تأثیرات مصرف در بورکینافاسو و گامبیا سوگیری طرفدار فقرا دارد. از سوی دیگر، این تعصب در کامرون، ساحل عاج، اتیوپی و ماداگاسکار طرفدار ثروتمندان است، زیرا سهم زیادی از اقلام مصرفی در میان خانوارهای فقیر تحت تأثیر سیاست تجاری قرار نگرفته است [6].

خدمات غیرقابل تجارت

در حالی که قیمت محصولات قابل مبادله مستقیماً تحت تأثیر سیاست تجاری قرار می گیرد، خدمات غیرقابل تجارت تنها پس از انجام تمام تعدیل های حاصل در اقتصاد به طور غیرمستقیم تحت تأثیر قرار می گیرند. در آرژانتین، قیمت‌های غیرقابل تجارت برای پاسخ به تغییرات قیمت کالاهای قابل مبادله نشان داده شد [3]. بر این اساس، قیمت مواد غذایی و آشامیدنی با قیمت آموزش و بهداشت رابطه منفی و با ارتباطات، مسکن و حمل و نقل رابطه مثبت داشت. جهت این روابط در چین مشابه بود [9].

دو مطالعه فوق اثرات غیرمستقیم تخمین زده شده از نظر تعدیل بازار کار را تفسیر کردند. اگر یک بخش قابل تجارت نسبتاً غیر ماهر و غیر فعال افزایش قیمت را به دلیل آزادسازی تجارت تجربه کند ، پس دستمزد نسبی نیروی کار غیر ماهر افزایش می یابد. این افزایش دستمزد منجر به افزایش قیمت در بخش غیر قابل قبول نسبتاً غیر ماهر می شود ، ضمن اینکه باعث کاهش قیمت در بخش غیر قابل قبول نسبتاً ماهر می شود. به عنوان مثال ، افزایش قیمت در صنایع غذایی باعث گسترش تولید مواد غذایی می شود و بنابراین تقاضای نسبی برای نیروی کار غیر ماهر افزایش می یابد. این امر دستمزد کلیه کارهای غیر ماهر در اقتصاد را تحت فشار قرار می دهد و منجر به افزایش قیمت در بخش های غیر قابل تدارکاتی می شود که از نیروی کار غیر ماهر استفاده می کنند ، مانند مسکن. در حالی که این تئوری به طور مستقیم در دو مطالعه مورد آزمایش قرار نمی گیرد ، نتایج آنها با تفسیر آن سازگار است. با این حال ، بزرگی این اثرات هنوز بسیار اندک است. یکی از دلایل بالقوه این است که خدمات مانند آموزش و بهداشت بسیار تنظیم شده است ، بنابراین قیمت آنها به طور مؤثر با تغییرات در شرایط بازار مطابقت ندارد.

سهم بودجه کالاهای غیر قابل قبول نیز در بین خانوارهای فقیر ، به ویژه در کشورهای در حال توسعه ، کوچکتر است. این یک واقعیت مهم تجربی برای ارزیابی اثر توزیع است ، زیرا این بدان معنی است که تأثیر مستقیم تغییرات قیمت ناشی از تجارت برای خانوارهای فقیر از اهمیت بیشتری برخوردار است. شکل 2 نشان می دهد که فقیرترین خانوارهای هندی فقط حدود 20 ٪ از بودجه خود را صرف خدمات غیر قابل قبول می کنند ، در حالی که این سهم برای ثروتمندترین خانوارها به 44 ٪ افزایش می یابد [1]. به طور مشابه ، در چین ، سهم کالاهای غیر قابل تقسیم بین 18 تا 28 درصد در شهرهای چین متفاوت است [9]. مطابق با این سهام کم بودجه و پاسخ های محدود قیمت ها ، اثر رفاه از طریق کالاها و خدمات غیر قابل استفاده به طور کلی از نظر بزرگی اندک است. در آرژانتین ، بین 0. 3 ٪ و 1 ٪ [3] در توزیع درآمد متغیر بود ، در حالی که تخمین زده می شود که در چین حدود 0. 7 ٪ باشد [9].

اثر رفاه خالص

تأثیر خالص تجارت بر روی رفاه خانوار با ارزیابی تأثیر بر درآمد متناسب با اهمیت کانال درآمد آسیب دیده در کل درآمد یک خانواده و همچنین تأثیر آن بر هزینه سبد مصرف آنها ارزیابی می شود. توزیع و میزان نسبی این کانال ها تعیین می کند که آیا تجارت بین المللی تأثیر طرفدار فقیر یا طرفدار بر رفاه خانوار دارد یا خیر. در هند ، نسبت کارگران ماهر هنگام افزایش توزیع درآمد افزایش می یابد و این بدان معنی است که افزایش دستمزد واقعی در بین کارگران غیر ماهر ، بیش از خانواده های ثروتمند به نفع خانواده های فقیر خواهد بود. از طرف دیگر ، سهم کارگران در بخش های قابل معامله هنگام بالا رفتن از توزیع کاهش می یابد. از آنجا که بخش های قابل معامله به دلیل پایین آمدن قیمت داخلی به احتمال زیاد شاهد ضرر دستمزد هستند ، این نشان می دهد که خانوارهای کم درآمد به دلیل ضررهای دستمزد به طور نامتناسب آسیب می بینند.

این اثرات توزیع دستمزدها ممکن است با اثرات مصرف جبران شود و منجر به تأثیر مثبت کلی بر رفاه شود. از نظر توزیع ، اگر کالاهای مصرف قابل معامله کاهش قیمت را تجربه کنند و اگر برای خانوارهای فقیر نسبتاً مهمتر باشند ، این کانال به یک اثر مترقی منجر می شود (یعنی تأثیر بیشتری بر خانواده های فقیر در مقایسه با افراد ثروتمند). این مورد در هند وجود دارد ، جایی که هم اثرات دستمزد و هم اثرات مصرف مثبت بود ، و میزان اثر مصرف بسیار بزرگتر بود ، که به سیاست تجارت تبدیل می شود و باعث تأثیرات مثبت و طرفدار فقیر می شود [1]. این تصویر نشان می دهد که خانوارهای فقیرترین کوئینتیل دستاوردهای رفاهی 24 ٪ را تجربه کرده اند ، در حالی که این سود برای خانوارها در بالاترین پنجه ، تنها با 17 ٪ کمتر بود. این مطابق با نتیجه ارائه شده در مطالعه دیگری است ، که بیان می کند که آزادسازی تجارت به کاهش فقر در هند کمک کرده است [10]. تجزیه و تحلیل رفاه در بالا نیز این موضوع را نشان می دهد. خط فقر ملی در هند توسط سبد محصولاتی تعیین می شود که مقدار مشخصی از کالری را فراهم می کند. اگر تجارت هزینه این سبد مصرف را کاهش دهد ، در عین حال به طور نامتناسب دستمزد خانواده های فقیر را افزایش می دهد ، این به معنای کاهش فقر است.

تأثیرات خالص در آرژانتین نیز مترقی بود ، جایی که فقیرترین خانوارها دستاوردهای رفاهی قابل توجهی را تجربه کردند ، در حالی که این سود در طول توزیع کاهش می یابد تا اینکه ثروتمندترین خانوارها ضرر رفاهی را تجربه کنند [3]. در مکزیک ، تأثیرات خالص آزادسازی تجارت با دستاوردهای اندک برای خانوارهای فقیر ، اما دستاوردهای بسیار بیشتری برای خانوارهای ثروتمند است [11]. نتایج مربوط به تعصب سیاست های موجود در بورکینا فاسو ، کامرون ، ساحل عاج ، گامبیا و ماداگاسکار نشان می دهد که حمایت از تجارت دارای تعصب طرفدار فقیر بوده است [6]. با این حال ، در اتیوپی ، سیاست تجارت از خانواده های ثروتمند نسبتاً بیشتری محافظت کرده است و از طریق فروش ، دستمزد و مصرف اثرات رگرسیون داشته است [6].

عواملی که بر تأثیر بر قیمت مصرف کننده تأثیر می گذارد

تا چه اندازه قیمت داخلی تحت تأثیر تجارت است؟ادبیات مورد بررسی قسمتهای آزادسازی تجارت در کشورهای در حال توسعه ، بر عبور تعرفه ها بر قیمت مصرف کننده متمرکز است. خاصیت ارتجاعی عبور از تعرفه نشان می دهد که میزان کاهش قیمت ها برای کاهش 1 ٪ در نرخ تعرفه کاهش می یابد. کانال های مختلفی وجود دارد که از طریق آنها تعرفه ها بر قیمت ها تأثیر می گذارد. ادبیات اولیه بر رقابت ناقص در بین صادرکنندگان متمرکز شده بود و نشان می داد که صادرکنندگان خارجی با قدرت بازار ممکن است اجازه ندهد که کاهش تعرفه به طور کامل در قیمت ها منعکس شود ، زیرا آنها جذب بخشی از اثر قیمت بهینه هستند [12].

از طرف دیگر ، ادبیات اخیر نشان می دهد که عوامل داخلی نیز بر انتقال قیمت از مرز یک کشور به مصرف کنندگان تأثیر می گذارد. این بدان معنی است که نرخ عبور از طریق ممکن است در مناطق یک کشور متفاوت باشد. در کشورهای در حال توسعه ، بازارهای خاصی کاملاً منزوی هستند و دسترسی کامل به بقیه اقتصاد ندارند. انتقال قیمت در چنین بازارهای روستایی پایین تر از بازارهای شهری به خوبی متصل است. در هند ، کاهش 100 درصدی تعرفه ها حاکی از کاهش نزدیک به 68 ٪ در قیمت های داخلی در مناطق شهری است ، اما تنها حدود 49 ٪ کاهش در مناطق روستایی است [1]. زیرساخت های محلی ، به ویژه امکانات حمل و نقل مانند جاده های آسفالته و راه آهن ، ممکن است بیشتر بر نرخ تأثیر سیاست تجارت بر قیمت های محلی تأثیر بگذارد ، و فاصله تا مرز یا فاصله تا بنادر اصلی نیز می تواند از اهمیت برخوردار باشد. به عنوان مثال ، استان های مکزیکی که به مرز ایالات متحده نزدیکتر هستند ، نرخ عبور تعرفه بسیار بالاتری دارند. انتقال قیمت در صنعت تولید در مرز ایالات متحده 70 ٪ است ، اما هنگام حرکت 1000 کیلومتری از حدود 40 ٪ کاهش می یابد و در حدود 20 ٪ در 2000 کیلومتر قرار می گیرد [11].

حتی هنگامی که بازارها منزوی نشده اند و تفاوت منطقه ای وجود ندارد ، هنوز عوامل مختلفی وجود دارد که ممکن است منجر به نرخ پاس پایین یا نرخ عبور مختلف در محصولات شود. انتظار می رود سازمان بازار داخلی نقش مهمی ایفا کند. در چین ، شهرهایی که سهم بالاتری از شرکتهای دولتی دارند ، به ویژه نرخ پاس پایین دارند ، به طور بالقوه به دلیل سیاست های انعطاف پذیر قیمت در این شرکت ها [9]. شهری با یک بخش خصوصی متوسط ، طبق استانداردهای چینی ، حدود 31 ٪ نرخ عبور دارد. این نرخ با هر 10 درصد افزایش در اندازه بخش خصوصی حدود دو درصد افزایش می یابد. عدم رقابت بین خرده فروشان نیز ممکن است بر انتقال قیمت تأثیر بگذارد. شواهد اخیر در ادبیات عبور از نرخ ارز نشان می دهد که بخش خرده فروشی نقش مهمی در میزان عبور نرخ ارز به قیمت مصرف کننده دارد [13]. نفوذ بازار واردات نیز در تعیین میانگین تأثیر بر قیمت کالاها مهم است. اگر گونه های وارداتی تنها سهم کمی از بازار را تشکیل دهند ، میانگین اثر کوچکتر خواهد بود و انتظار این است که کمتر تأثیر در بودجه یک خانواده مشاهده کند [9].

محدودیت ها و شکاف ها

بسیاری از مؤلفه های رفاه خانوار وجود دارد که به طور بالقوه می توانند تحت تأثیر سیاست های تجاری قرار بگیرند که با رویکردی که در این مقاله به کار گرفته نمی شود ، اسیر نمی شوند. این کانال ها ممکن است شامل حواله ها و سود کشاورزی و همچنین سایر اثرات رفاهی از طریق تغییر در آموزش و وضعیت بهداشتی باشد. علاوه بر این ، رشته تحقیقاتی که در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است ، مصرف کنندگان را با یک سبد مصرف ثابت مقایسه می کند ، نه اینکه به مصرف کنندگان اجازه دهد با تنظیم سبد مصرف خود به تغییرات قیمت پاسخ دهند. به عبارت دیگر ، رفتار مصرف کننده در تخمین ها گنجانیده نمی شود. این کانال به طور بالقوه می تواند میزان تأثیر مصرف را افزایش دهد زیرا سهم بودجه کالاهایی که اکنون به دلیل تجارت ارزان تر هستند ، افزایش می یابد. بنابراین تخمین ها می توانند به عنوان محدوده پایین اثرات مصرف تعبیر شوند.

علاوه بر این، خانواده‌ها انواع مختلفی از هر محصول را انتخاب می‌کنند و تنوع وارداتی ممکن است کیفیت متفاوتی نسبت به انواع داخلی داشته باشد. به عنوان مثال، خانواده های فقیرتر ممکن است محصولات با کیفیت پایین تر را با قیمت پایین تر انتخاب کنند. در حالی که انتخاب تنوع ممکن است اثرات رفاهی بیشتری داشته باشد، ارزیابی تاثیر قیمت برای هر گونه دشوار است. به همین دلیل، اثرات قیمت باید به عنوان اثر متوسط قیمت در تمام انواع یک محصول معین تفسیر شود.

خلاصه و مشاوره خط مشی

تجارت بین الملل بر قیمت کالاهای مصرفی که در بازار داخلی تولید و فروخته می شود، تأثیر می گذارد که منجر به تغییر در دستمزد دریافتی افراد می شود. این تغییرات قیمت بر هزینه سبد مصرف خانوارها نیز تأثیر می‌گذارد و اگر کاهش قیمت‌های ناشی از تجارت بیشتر در محصولاتی متمرکز شود که برای بودجه خانوار اهمیت نسبی دارند، منجر به افزایش رفاه بالقوه می‌شود. اثرات رفاهی خالص ممکن است برای خانوارها مثبت باشد اگر تأثیر بر بودجه آنها بیشتر از تأثیر بر درآمد آنها باشد (یعنی اگر کاهش قیمت در سبد مصرف بیشتر از هر درآمد از دست رفته باشد). این ممکن است منجر به کاهش فقر و نابرابری مصرف شود، حتی اگر زیان دستمزد خالص وجود داشته باشد یا اثرات توزیعی از طریق دستمزدها قهقرایی باشد.

هرگونه بحث سیاستی در مورد تأثیرات تجارت بر نابرابری، فقر و رفاه خانوار باید شامل (1) تأثیر بالقوه بر درآمد، (2) تأثیر بالقوه بر قیمت‌های مصرف‌کننده، و (iii) نحوه توزیع این تأثیرات در بین خانوارهایی با افراد متفاوت باشد. درآمدها

در صورتی که بازارها بتوانند این تغییرات قیمت را منتقل کنند، خانوارهای بیشتری می توانند از مزایای رفاهی ناشی از قیمت های پایین تر برخوردار شوند. به همین دلیل، بهبود رقابت در بازار بین تولیدکنندگان و خرده‌فروشان کالاهای نهایی، و همچنین بهبود زیرساخت‌های حمل‌ونقل، باعث افزایش میزان بهره‌مندی خانوارها از تجارت بین‌المللی می‌شود.

قدردانی

نویسنده از یک داور ناشناس و ویراستاران IZA World of Labor برای پیشنهادات مفید بسیاری در مورد پیش نویس های قبلی تشکر می کند. کار قبلی نویسنده (هم‌نویس با جون هان، رانا حسن، دواشیش میترا، رونجوان لیو و یونسن ژانگ) حاوی تعداد بیشتری ارجاعات پس‌زمینه برای مطالب ارائه‌شده در اینجا است و به طور فشرده در تمام بخش‌های اصلی مقاله استفاده شده است.[1]، [9]، [10].

منافع رقابتی

پروژه دنیای کار IZA به اصول راهنمای یکپارچگی تحقیق IZA متعهد است. نویسنده اعلام می کند که این اصول را رعایت کرده است.