فکر می کنید قبل از انتخاب سرمایه گذاری خود، تمام ریسک ها را در نظر گرفته اید؟در اینجا مواردی وجود دارد که ممکن است از دست داده باشید
بیایید این مقاله را با بیان این نکته آغاز کنیم که 13 روش بررسی ریسک به هیچ وجه در نظر گرفته نشده است که یک فهرست جامع باشد. من امیدوارم بتوانم برخی از تفاوت های ظریف را در مورد ریسک منتقل کنم، و همچنین چارچوبی را ارائه کنم که چگونه سرمایه گذاران می توانند در مورد اشکال مختلف ریسک در پرتو پرتفوی ها و برنامه های خود فکر کنند.
در عین حال، منظور من این نیست که زندگی سرمایه گذاری خود را با پیشنهاد اینکه باید همه این اقدامات را در نظر بگیرید، پیچیده تر کنید. به جای آن پیشنهاد می‌کنم که آگاهی از طیف ریسک‌های احتمالی و انتخاب آن‌هایی که با اهداف خاص، موقعیت شخصی و معمای سرمایه‌گذاری که ممکن است در هر لحظه از سرمایه‌گذاری خود به دنبال حل آن باشید، مناسب هستند، مهم است. طول عمر.
یک راه برای تفکر گسترده در مورد این لیست از لنزهای خطر، تمایز بین معیارهایی است که به عقب نگاه می کنند، معیارهایی که معیارهای مبتنی بر پورتفولیوی آینده نگر هستند و مواردی که بر عوامل خطر شخصی متمرکز هستند. لیست تقریباً در این جهت پیشرفت می کند:
1. نوسانات
نوسانات یکی از متداول ترین تعاریف ریسک است. این مزیت این است که محاسبه آسان و درک و مقایسه ساده است، اما محدودیت هایی نیز دارد. یکی این است که هیچ تفاوتی بین نوسانات صعودی و نزولی قائل نمی شود. شاید مهمتر این سوال باشد که نوسانات واقعا چقدر برای یک سرمایه گذار مرتبط است. همانطور که هاوارد مارکس از Oaktree Capital نوشته است: "فکر نمی‌کنم بیشتر سرمایه‌گذاران از نوسانات هراس داشته باشند... چیزی که از آن می‌ترسند احتمال ضرر دائمی است."اما نوسانات همچنان به عنوان معیار اولیه ریسک سهام یا صندوق مفید است و می توان آن را به طور مفیدی با تحمل ریسک سرمایه گذار هماهنگ کرد.
2. بازده تعدیل شده با ریسک
بازده تعدیل شده بر اساس ریسک، یک پله بالاتر از رتبه بندی سرمایه گذاری ها بر اساس سابقه بازدهی آنهاست. معیارهای رایج مورد استفاده عبارتند از: نسبت شارپ، نسبت اطلاعات، آلفای جنسن، و رتبه مورنینگ استار برای وجوه (در عامیانه، "رتبه بندی ستاره"). متخصصان سرمایه‌گذاری اغلب معیارهای بازده تعدیل‌شده با ریسک را ترجیح می‌دهند، زیرا نشان می‌دهند که آیا بازده به اندازه کافی برای جبران ریسک بالا بوده است یا خیر. با این حال، یک نقطه ضعف همه این اقدامات این است که آنها به عقب نگاه می کنند، بنابراین شما باید در به کار بردن آنها در نتایج آینده محتاط باشید.
3. خطر نزولی
راه دیگر برای فکر کردن در مورد ریسک ، تمایل سرمایه گذاری برای از دست دادن پول است. سرمایه گذاران تمایل دارند که کمتر نگران نوسانات باشند که به نفع آنها در صعود و بیشتر در مورد خسارات احتمالی کار می کند. اقداماتی که این امر را ضبط می کند شامل نسبت ضبط نزولی ، عملکرد خرس بازار و خطر صبحگاهی (جزء امتیاز ستاره) است. یک متریک نزولی پیشرفته تر ارزش در معرض خطر یا VAR است که از روش های احتمال استفاده می کند. این معمولاً برای برآورد حداکثر ضررهای احتمالی استفاده می شود اما این مدل به دلیل خرابی های آن در طول بحران مالی سال 2008 مورد انتقاد شدید قرار گرفت.
4- خطر غیر عادی
یکی از ضعف های اقدامات ریسک سنتی این است که آنها توزیع های عادی بازده را فرض می کنند ، که سرمایه گذاری با الگوهای برگشتی غیر عادی (مانند برخی از سرمایه گذاری های جایگزین) یا رویدادهای دور افتاده (به اصطلاح "قوهای سیاه") را به خود اختصاص نمی دهد. در واقع ، یکی از انتقادات از مدل های VAR در سال 2008 این بود که آنها نتوانستند میزان ضرر در بازار وام مسکن را که در نهایت رخ داده است ، پاسخ دهند. اقداماتی مانند Skew و Kurtosis نشانگر احتمال سرمایه گذاری در تولید نتایج خارج از توزیع عادی بازده ، یا آنچه که گاهی اوقات "خطر دم چربی" نامیده می شود ، ارائه می دهد. اما پیش بینی احتمال وقایع نادر یک شرکت سخت است. از تحقیقات پل کاپلان خاطرنشان کرده است ، تصادفات بازار بیشتر از آنچه پیش بینی می شود اتفاق افتاده است.
5. خطر ارزیابی
اقدامات فوق الذکر ریسک همگی از عملکرد گذشته سرمایه گذاری گرفته شده است. خطر ارزیابی بیشتر از یک خطر آینده نگر است. در ریشه خود ، ریسک ارزیابی به این معنی است که شما ممکن است بیشتر از ارزش اساسی آن برای سرمایه گذاری پرداخت کرده باشید و در نهایت قیمت آن برای تحقق ارزش اساسی آن کاهش می یابد. همچنین می تواند به بازارهای گسترده ای که در اثر غرق شدن بیش از حد متورم شده اند اشاره کند (فکر کنید حباب فناوری در سال 1999 یا املاک و مستغلات در سال 2006). اقدامات ارزیابی متداول برای سهام شامل نسبت قیمت/درآمد ، قیمت/کتاب یا قیمت/فروش ،.
6. خطر غلظت
ریسک تمرکز یک ملاحظات مهم برای هر یک از صندوق‌ها و پرتفوی کلی شما است. تنوع احتمالاً مهمترین ابزار برای کاهش ریسک است. صندوق متمرکزی که سهام کمتری را در اختیار دارد ممکن است در معرض خطر بیشتر عملکرد بد چند سهام باشد. در عین حال، وجوه متمرکزتر ممکن است پتانسیل بیشتری برای عملکرد بهتر داشته باشند. سرمایه گذاران باید از تخصیص مقادیر زیاد از سبد سهام خود به هر مدیر، سبک سرمایه گذاری یا بخش خاصی آگاه باشند و نسبت به دارایی های متمرکز در سهام فردی هوشیار باشند.
7. ریسک اعتباری
این اولین مورد از دو ریسک مرتبط با درآمد ثابت در این لیست است. ریسک اعتباری هر زمان که در یک اوراق قرضه شرکتی یا سایر ابزارهای بدهی سرمایه گذاری می کنید که توسط اعتبار یک شرکت یا واحد تجاری پشتیبانی می شود، مطرح می شود. ریسک اعتباری ارتباط تنگاتنگی با ریسک نکول یا ریسک عدم توانایی شرکت در بازپرداخت وام دارد. نکول ها می تواند منجر به از دست دادن دائمی سرمایه شود، بنابراین صندوق هایی که تمایل به سرمایه گذاری در اوراق بهادار با رتبه پایین تر دارند، نیاز به توجه بیشتری دارند و احتمالاً باید نقش کمتری در سبد اوراق قرضه بیشتر سرمایه گذاران داشته باشند.
8. ریسک نرخ بهره
قیمت اوراق قرضه عموماً برعکس جهت نرخ بهره حرکت می کند و با افزایش نرخ بهره ارزش خود را از دست می دهد. این بدان معناست که اوراق قرضه یا صندوق‌هایی که اوراق قرضه بلندمدت دارند در معرض ریسک نرخ بهره بیشتری قرار دارند. اگر اوراق قرضه انفرادی را خریداری کنید که مطابق با افق سرمایه گذاری شما باشد، نوسانات کوتاه مدت نرخ بهره واقعا مهم نیست، اما وقتی در صندوق سرمایه گذاری می کنید بیشتر در معرض دید قرار خواهید گرفت. شما باید از مدت زمان معمول یک صندوق اوراق قرضه و میزان انحراف آن از معیار خود آگاه باشید. با توجه به روند کاهشی بلندمدت نرخ بهره در دهه گذشته، مدت زمان طولانی تر به طور کلی یک امتیاز مثبت بوده است، اما همیشه اینطور نخواهد بود.
9. ریسک نقدینگی
ریسک نقدینگی زمانی اتفاق می‌افتد که فروشندگان در یافتن خریداران در یک بازار نازک معامله مشکل داشته باشند که منجر به قیمت‌گذاری نامطلوب می‌شود. برخی از انواع سرمایه‌گذاری، مانند برخی سرمایه‌گذاری‌های خصوصی، ذاتاً نقدشوندگی کمتری دارند، در حالی که سایر سرمایه‌گذاری‌ها ممکن است در شرایط عادی کاملا نقد شوند اما در دوره‌های استرس بازار نقدینگی خود را از دست می‌دهند. در حالی که صندوق‌ها نقدینگی روزانه ارائه می‌کنند، مدیران با مشکلاتی مواجه می‌شوند که دارایی‌های سبد دارای نقدینگی کمتر، عدم تطابق با جریان خروجی سرمایه‌گذاران را نشان می‌دهد و آنها را مجبور می‌کند که دارایی‌های خود را به فروش برسانند تا به بازخریدها برسند.
10. ریسک سیستماتیک
ریسک سیستماتیک ریسکی است که سرمایه گذاران به سادگی برای حضور در بازار تحمل می کنند. اجتناب ناپذیر است ، اما می توان آن را کاهش داد. بتا حساسیت سرمایه گذاری به بازار را توصیف می کند (بتا 1. 0 نشان می دهد که حرکت یک سرمایه گذاری با بازار مطابقت خواهد داشت ، در حالی که بتا 0. 8 نشان می دهد درجه ای از بزرگی 20 ٪ پایین تر است). قرار گرفتن در معرض فاکتور شکل دیگری از ریسک سیستماتیک است ، زیرا آنها عوامل کلان اقتصادی یا اساسی را که ممکن است یک سرمایه گذاری در معرض آن باشد ، مانند عامل حرکت برای سهام یا حساسیت به نرخ بهره برای اوراق قرضه شناسایی می کنند.
11. خطرات برای بازنشستگان
ما در اینجا سه نوع خطر جداگانه را جمع خواهیم کرد که از اهمیت ویژه ای برای بازنشستگی یا نزدیک به بازنشستگی برخوردار است. ریسک تورم (که گاهی اوقات به آن ریسک برق می گویند) این خطر است که رشد سرمایه گذاری شما با تورم همراه نخواهد بود. اگرچه تورم در سالهای اخیر سرکوب شده است ، اما برای همیشه اینگونه نخواهد بود. ریسک طول عمر ریسکی است که ممکن است دارایی های خود را بیشتر کند. در عین حال ، ریسک برگشتی ، این خطر است که افت به موقع در بازار تأثیر بزرگی بر ارزش آینده پس انداز شما داشته باشد.
12. خطر همبستگی
این همبستگی را می توان به عنوان Enemy-Enemy Diversification تصور کرد: خطری که کلاس های دارایی به طور هم زمان عمل می کنند ، به ویژه در دوره های نوسانات نزولی. به خاطر داشته باشید که همبستگی ها می توانند با گذشت زمان تغییر کنند ، و آنچه در آن زمان یک تنوع مؤثر بود ممکن است با سایر کلاسهای دارایی همبستگی خود را افزایش دهد ، زیرا سرمایه گذاران مستقیماً به سمت آن جریان می یابند.
13. خطر عدم تحقق اهداف
این شاید مهمترین و همه جانبه ریسک باشد که سرمایه گذاران باید در مورد آن فکر کنند. از دیدگاه برنامه ریزی مبتنی بر هدف ، خطر عدم تحقق یک هدف معین (خواه یک خانه ، پس انداز کالج یا بازنشستگی باشد) بیشترین نتیجه را دارد. تمام خطرات دیگر که قبلاً ذکر شد ، به یک معنا ، از بازیکنان در تولید بزرگتر برآورده کردن اهداف شما حمایت می کند.
افکار نهایی
بیایید این لیست طولانی را در چشم انداز قرار دهیم. ریسک چیزی نیست که از آن جلوگیری شود. فرضیه اساسی نظریه سرمایه گذاری این است که برای به دست آوردن بازده فراتر از نرخ ریسک ، باید برخی از ریسک ها را در آغوش بگیریم. ارزیابی این که کدام خطرات برای گرفتن و کالیبراسیون مناسب آنها است ، چالش سرمایه گذار است.
بسیاری از ریسک‌های ذکر شده در بالا با هم همپوشانی دارند، در حالی که دیگران ممکن است به سرمایه‌گذاری مورد نظر بی‌ربط باشند. بررسی متقاطع چندین معیار ریسک مختلف و کاوش عمیق تر در هر چیز غیرمنتظره، شما را بیشتر راه را به جایی می رساند که باید باشید.
و در نهایت، افق زمانی طولانی تر درمان بسیاری از خطرات ذکر شده است. رهایی از نوسانات کوتاه مدت به شما شانس بیشتری برای موفقیت در بزرگترین خطر دستیابی به اهدافتان می دهد.
DFrNn izGq uV nVrujl kQLyxB HcLj NzM G dkT z IGXNEg WvW roPGca owjUrQ SsztQ lm OD zXeM eFfmz MPk
