در برخی مواقع، اکثر تازه‌کاران DeFi خود را به دنبال درک مفهوم Liquidity Pools می‌بینند. در جستجوی درک، دانستن اینکه اکوسیستم DeFi کنونی تنها با کمک استخرهای نقدینگی می‌تواند وجود داشته باشد، کمک می‌کند. هدف این مقاله ارائه اطلاعات کافی در مورد استخرهای نقدینگی است تا به جستجوی شما پایان دهد.

استخر نقدینگی چیست؟

یک استخر نقدینگی در ساده‌ترین مفهوم یک صندوق دیجیتالی است که در آن دو دارایی به منظور ایجاد یک جفت معاملاتی و در دسترس قرار دادن آن‌ها در بازار نگهداری می‌شوند. استخرهای Crypto Liquidity کمی پیچیده تر از این هستند. در Crypto، Liquidity Pools مجموعه‌ای از دارایی‌های دیجیتال (معمولاً یک جفت) هستند که در یک قرارداد هوشمند قفل شده‌اند. این امر باعث می شود تا بازار جریان داشته باشد زیرا این دارایی ها فوراً برای معاملات در دسترس خواهند بود.

استخرهای نقدینگی پایه و اساس صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) هستند زیرا امکان عملیات خودکار امن را فراهم می‌کنند و نیاز به یک مرجع مرکزی را از بین می‌برند. آنها جایگزین دفترهای سفارش سنتی می شوند که توسط صرافی های متمرکز برای تسهیل نقدینگی در بازار استفاده می شود. با دفترهای سفارش، وجوه توسط یک نهاد مرکزی نگهداری می شود. با استخرهای نقدینگی، مبادلات فوراً با نرخ ارز توسط یک بازارساز خودکار (AMM) تعیین می شود.

اهمیت استخر نقدینگی

از زمان‌های گذشته، سهولت تبدیل سرمایه‌گذاری به پول نقد همواره عاملی برای تعیین یک سرمایه‌گذاری خوب بوده است. استخرهای نقدینگی برای تسهیل مبادله دارایی‌های کریپتو کار می‌کنند. این استخرها بیشتر توسط DEX ها به کار گرفته می شوند و هر استخر به صورت جفت از دو دارایی مختلف ارائه می شود.

برای ارزیابی کیفیت یک توکن، تاکید زیادی بر اندازه نقدینگی داده شده است. این به دلیل پدیده ای به نام لغزش است که می توان آن را به سادگی به عنوان تفاوت بین قیمت پیش بینی شده یک معامله و قیمت نهایی پس از اتمام معامله توصیف کرد. این تفاوت می تواند مثبت یا منفی باشد، اما دومی معمولاً همینطور است. لغزش منفی در دوره‌های نوسان بالا رخ می‌دهد که مشخصه استخر با نقدینگی کم است. بنابراین چرا اندازه نقدینگی یک معیار مهم قبل از سرمایه گذاری است.

استخر نقدینگی چگونه کار می کند؟

برای درک نحوه عملکرد یک استخر نقدینگی، به درک پیش نیاز یک بازارساز خودکار نیاز داریم. اولاً، بازارساز به سادگی هر موجودی است که با ایجاد سفارشات خرید و فروش، بازاری را ایجاد می کند. قبل از استخرهای نقدینگی، به افراد و نهادها اجازه ایجاد سفارشات خرید و فروش (بازارسازی) توسط یک مرجع مرکزی، بورس میزبان داده شد. این مبادلات و معاملات توسط مقام مرکزی نظارت می شد تا امنیت معاملات و از این رو مبادلات متمرکز تضمین شود. از آنجایی که صرافی‌های غیرمتمرکز از استخرهای نقدینگی به عنوان جایگزینی برای بازارسازی سنتی استفاده می‌کنند، مکانیسم تعیین قیمت به‌کار می‌رود، بازارساز خودکار (AMM). این به سادگی یک فرمول ریاضی است که برای تعیین قیمت دارایی بر اساس نسبت دو دارایی در استخر نقدینگی استفاده می شود. فرمول های مختلفی توسط DEX های مختلف استفاده می شود.

با درک AMMS ، عملکرد استخرهای نقدینگی را می توان به راحتی درک کرد. در یک ایده مختصر ، استخرهای نقدینگی از دو دارایی دیجیتالی مختلف تشکیل شده اند. از مشوقها برای جذب کاربران در تهیه این دارایی ها در استخر نقدینگی استفاده می شود. کاربران مقدار مساوی دارایی را در استخر واریز می کنند. به عنوان مثال ، 50 ٪ BNB و 50 ٪ LEDU به استخر BNB/LEDU. بنابراین این دارایی ها در یک قرارداد هوشمند قفل شده اند. براساس نسبت هر دو دارایی در استخر ، قیمت مبادله توسط یک AMM تعیین می شود.

مزایای استخرهای نقدینگی

استخرهای نقدینگی هم برای سازندگان بازار و هم برای متقاضیان سودمند هستند.

Takers: مبادلات ایمن به جای معاملات انجام می شود. از آنجا که هیچ نهاد حاکمیتی وجود ندارد ، هزینه ها به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. با استفاده از مبادلات قراردادهای هوشمند بدون تاخیر فوری است. و نیازی به مهارت های مذاکره نیست زیرا قیمت ها به طور خودکار تعیین می شوند.

سازندگان: برای اینکه کاربران دارایی های خود را به استخر اختصاص دهند ، برخی از مشوق ها مورد نیاز است ، و استخرهای نقدینگی وسایل مختلفی را فراهم می کنند که کاربران می توانند با واریز دارایی ها به یک استخر نقدینگی بدست آورند. ارائه دهندگان نقدینگی می توانند با تعهد نشانه های خود در مزارع بازده ، استخراج استخرها یا معادن نقدینگی ، حاکمیت ، درآمد منفعل کسب کنند.

کشاورزی بازده: کشاورزی بازده به سادگی قفل کردن نشانه ها در یک استخر نقدینگی با قرارداد هوشمند مانند LEDU/BNB برای کسب درآمد منفعل است. این نشانه های قفل شده به عنوان وام استفاده می شوند و همچنین برای حفظ نقدینگی استفاده می شوند.

نقدینگی معدن: این ایده شبیه به استیک است و برای اولین بار توسط ترکیب معرفی شد ، به کاربران پاداش می دهد که دارای نشانه حاکمیت خود برای تأمین نقدینگی هستند. یک معدنچی نقدینگی می تواند در قالب نشانه بومی پروژه یا در برخی موارد حقوق حاکمیتی که نشان می دهد ، مشوق هایی کسب کند.

Staking: این انگیزه شامل قفل کردن دارایی ها به عنوان اثبات سهام در شبکه های blockchain است که از اثبات مکانیسم اجماع سهام استفاده می کنند. در ازای عملکرد سالانه درصد (APY) ، Stakers برای اعتبارسنجی معاملات در این blockchains انتخاب می شوند.

خطرات استخراج نقدینگی

همانطور که با مزایا خطرات استخر نقدینگی ایجاد می شود. برخی از آنها شامل نقص در قرارداد هوشمند ، از دست دادن موقتی و خطرات دسترسی است.

خطرات مبتنی بر قرارداد هوشمند: از آنجا که استخرهای نقدینگی توسط یک قرارداد هوشمند و بدون هیچگونه مقام مرکزی تضمین شده و اجرا می شوند ، نقص در یک قرارداد هوشمند می تواند منجر به سوءاستفاده ها شود و خطر جدی برای ارائه دهندگان نقدینگی ایجاد کند.

ضرر موقت: این می تواند به عنوان ضرر ناشی از لغزش توصیف شود. به یاد بیاورید که لغزش هنگامی رخ می دهد که نوسانات زیادی در استخر نقدینگی وجود داشته باشد. ضرر موقت به سادگی زمانی است که قیمت یک دارایی تغییر منفی از قیمت اصلی خرید را تجربه می کند. کاهش ارزش دلار دارایی شما بر خلاف نگه داشتن ساده.

خطرات دسترسی: این به سادگی به دسترسی های پشتی در کد قرارداد هوشمند اشاره دارد. بعضی اوقات سازندگان پروژه این دسترسی های پشتی را امکان پذیر می کنند تا شیوه های مخرب مانند کنترل بودجه در استخر را فراهم کنند.

نتیجه

استخرهای نقدینگی را می توان به عنوان ستون فقرات فضای Defi توصیف کرد. همراه با اجرای قراردادهای هوشمند ، آنها امکان عمل کاملاً غیر متمرکز را فراهم می کنند. استخرهای نقدینگی به یکی از بهترین وسیله برای درآمد منفعل ایمن تبدیل شده اند. با وجود فضای Defi که رشد فوق العاده ای را تجربه می کند ، به احتمال زیاد نوآوری های بیشتری برای بهبود مفهوم استخرهای نقدینگی وجود خواهد داشت.